๗๔ ปี คดีสวรรคต

หลายท่านถามผมว่า "คดีลอบประทุษร้าย ในหลวงรัชกาลที่ 8" ผ่านมากว่า 74 ปีแล้ว อีกทั้งจำเลยทั้งสามในคดีล้วนถูกประหารชีวิตไปราว 65 ปีก่อน จะรื้อฟื้นเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อประโยชน์อันใด? นอกจากนั้น หลายท่านยังเชื่อว่า คดีนี้ไม่มีทางที่จะสืบค้นหาความจริงได้ ภายใต้ระบอบการปกครองปัจจุบันหรือบรรยากาศทางการเมืองที่ยังคงร้อนระอุเช่นนี้ มิหนำซ้ำ บางท่านสอบถามอายุผู้เขียนว่า เกิดทันยุคสมัยนั้นหรือ... จึงบังอาจอวดรู้อวดดีเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา

คำตอบทั้งหมดมีอยู่ในหนังสือเล่มนี้ครับ เดิมที ผมศึกษากรณีสวรรคตเพียงเพื่อตอบสนองความอยากรู้อยากทราบส่วนตน และใช้ถามตอบถกเถียงกันใน Facebook ของ "อ.สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล" เมื่อ 4-5 ปีก่อน มีการถาม-ตอบ แลกเปลี่ยนความเห็นทางวิชาการในห้องสนทนาอย่างมาก จนนำไปสู่การค้นคว้าหาคำตอบ เพื่อขจัดข้อสงสัย หรืออุปสรรคในประเด็นต่าง ๆ อย่างรอบด้าน ท้ายสุด ผมจึงตัดสินใจเผยแพร่งานค้นคว้าดังกล่าวผ่าน Facebook Fanpage "72 ปี คดีประวัติศาสตร์" ทุกวันที่ 9 ของเดือน ตั้งแต่วันที่ 9 มิ.ย. 2560 เป็นต้นมาจวบจนปัจจุบัน (รวม 30 กว่าบทความ)

รวมทั้งจัดทำภาพยนตร์แอนิเมชันขึ้นมา 3 ชุด บรรยายถึง

ชุดที่ 1 เหตุการณ์ในวันเกิดเหตุและประจักษ์พยาน (ใครอยู่ที่ไหน ทำอะไร เวลาใด)
ชุดที่ 2 การแตะต้องพระบรมศพ (ตามคำให้การของสมเด็จพระบรมราชชนนีและพระพี่เลี้ยงเนื่อง)
ชุดที่ 3 ข้อสันนิษฐานว่า การสวรรคตเกิดด้วยเหตุใด ตามทฤษฎีของ ม.จ.ศุภสวัสดิ์วงศ์สนิท สวัสดิวัตน

ซึ่งแอนิเมชันทั้ง 3 ชุดนี้ มียอดผู้เข้าชมใน Facebook มากกว่า 3 ล้านวิว และเพื่อให้การศึกษาในเรื่องนี้ เป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์สังคมไทย ผมตัดสินใจรวบรวมงานทั้งหมดมาตีพิมพ์เป็นหนังสือที่อยู่ในมือผู้อ่านในขณะนี้ และหวังว่าผลงานชุดนี้จะบรรลุวัตถุประสงค์ 4 ข้อที่ตั้งใจไว้ไม่มากก็น้อย

วัตถุประสงค์ของหนังสือเล่มนี้
1. 74 ปีที่ผ่านมา มีการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อรูปคดีในหลายมิติ ทั้งด้านวิทยาศาสตร์ การรับสารภาพของพยานฝ่ายโจทก์ และการกลับมาพำนักในไทยของผู้ถูกกล่าวหาว่าเป็นมือสังหารในการลอบประทุษร้าย ฯลฯ ที่สังคมสมควรได้รับรู้ไว้
2. จะได้ยุติการโยนบาปให้บุคคลอื่น ไม่ว่าจะเป็นบุคคลภายนอกหรือบุคคลภายใน (มีการกล่าวโทษว่าเกิดจากบุคคลอื่น ๆ มากกว่า 3 กลุ่มขึ้นไป)
3. แม้ไม่สามารถคืนชีวิต เลือดเนื้อ ให้กับจำเลยทั้งสามผู้ถูกประหารชีวิตทั้งสามได้ แต่การล้างมลทิน คืนความเป็นบริสุทธิ์ เป็นสิ่งที่ทายาทและบุคคลที่เกี่ยวข้องยังคงคาดหวังความเป็นธรรมจากสังคมไทย
4. สำคัญที่สุดคือ การเพิ่มภูมิต้านทานของภาคประชาชนในการวิเคราะห์ ให้เท่าทันเพทุบายทางการเมือง ที่ดึงสถาบันลงมาเป็นเครื่องมือ เพียงเพื่อมุ่งหวังกำจัดฝ่ายตรงข้าม

กลับมาตอบคำถามที่ว่า "ผมเกิดทันเหตุการณ์ในยุคนั้นหรือ ถึงบังอาจมาเขียน !!!" 

คำตอบคือ ไม่ทันหรอกครับ แต่ผมขอเรียนกลับไปว่า คนที่พิจารณาตัดสินคดีให้ใครสมควรมีชีวิต ก็มิได้อยู่ในเหตุการณ์เช่นกัน ท่านเหล่านั้นตัดสินจากเอกสารหลักฐานชุดความคิดเดียวกันกับที่ผมจะนำเสนอในที่นี้ หากมีข้อแตกต่างจากอดีตเพียงข้อเดียวคือ "มิติกาลเวลา" 

ผมตระหนักดีว่า "ก่อนที่ผมจะกล่าวหาขอความเป็นธรรมจากองค์กรใดหรือใครนั้น ผมต้องให้ความเป็นธรรมแก่องค์กรหรือผู้นั้นก่อนเช่นกัน" ดังนั้น ในหนังสือเล่มนี้ จึงมีที่ว่างให้ความเห็นแย้งและคำถามยอดนิยมของทุุกฝ่ายความเชื่่อในกรณีต่าง ๆ รวมอยู่ด้วย ราวประหนึ่งว่า ผู้เห็นต่างเหล่านั้นมานั่่งถก ถาม และขอพื้นที่ในงานเขียนชิ้นนี้ด้วย

บัดนี้ เวลาได้ล่วงเลยเกินกว่า 74 ปีแห่งคดีประวัติศาสตร์ ผมเชื่อในภาษิตโบราณที่ว่า "ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน" ผมเชื่อว่า กาลเวลานี่แหละ จะชำระล้างสิ่งแปลกปลอมอันเป็นเท็จทางประวัติศาสตร์ ผมเชื่อว่า เวลากว่า 7 ทศวรรษ จะกระชากหน้ากากอันจอมปลอมของใครบางกลุ่มออกมา เผยให้เห็นตัวตนธาตุแท้ในการกุเรื่องเท็จ เพียงหวังผลเปลี่ยนแปลงทางการเมือง ในทางกลับกัน ผมเชื่อว่า แม้เวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเพียงใด อาจจะ 100ปี หรือ 1,000 ปี กาลเวลาเหล่านั้นก็ไม่สามารถ กลบเกลื่อนลบล้างความจริงที่ผู้บริสุทธิ์กระทำไว้ ท่านเหล่านั้นยืนหยัดสัจจะของตนจวบจนลมหายใจสุดท้าย...

วันนี้ เราจะมาร่วมกันรับรู้และพิสูจน์ "สิ่งใดเท็จ สิ่งใดจริง" ไปพร้อมกัน ผมขอเรียนเชิญท่านผู้อ่านร่วมกันใช้ดุลพินิจวิเคราะห์ในเหตุการณ์นี้ ห้วงเวลาที่เปลี่ยนผ่านไปกว่า 74 ปี จะสำแดงความจริงให้ปรากฏ บัดนี้ ถึงเวลาชำระคดีประวัติศาสตร์ด้วยความก้าวหน้าทางนิติวิทยาศาสตร์กันแล้วครับ

... "กังวาฬ พุทธิวนิช" ...